Identyfikacja diety Cambridge
Dieta Cambridge powstała w latach 70. przez Alana Howarda, chemika z Cambridge University w Wielkiej Brytanii. Dieta Cambridge opiera się częściowo na VLCD (dieta bardzo niskokaloryczna) i jest w dużej mierze płynna, z niskokalorycznymi zupami, koktajlami i batonami zastępującymi posiłek, stanowiącymi podstawę diety. Ta dieta dostarcza większość kalorii poprzez płynne suplementy, które są również wzbogacone witaminami, aby zapobiec niedożywieniu. Ludzie na tej diecie każdego dnia spożywają od 400 do 800 kalorii, a dieta jest kontynuowana, dopóki nie osiągnie swojej docelowej wagi, zgodnie z DietSpotlight.com. Dieta ta była bardzo popularna w latach osiemdziesiątych, pisarz New York Times, Jane E. Brody, powiedział w artykule z 16 listopada 1983 roku, ale spotkał się z poważną reakcją na obawy dotyczące bezpieczeństwa, a także zarzutów o fałszywą reklamę.
Diety żywieniowe Cambridge
Zwolennicy diety podkreślają, że jej działanie działa bez konieczności wykonywania ćwiczeń przez dietetyków. Wskazują również na korzyści płynące z posiadania diety, w której wszystkie posiłki są przygotowywane i pakowane z wyprzedzeniem. Według strony internetowej firmy, dieta Cambridge może być również modyfikowana, aby obejść ograniczenia spowodowane przez alergie pokarmowe. Jednym z aspektów diety Cambridge jest to, że zgodnie z DietSpotlight ma on stosować stan zwany ketozą. Ketoza występuje wtedy, gdy ciało jest pozbawione glukozy, co powoduje, że wątroba rozkłada tłuszcze i lipidy na ketony, które mogą być wykorzystane jako alternatywne źródło energii. W ten sposób, utrzymując poziom glukozy w depresji, zwolennicy Cambridge Diet twierdzą, że tłuszcz może być spalany bardzo szybko. Dieta Cambridge jest ukierunkowana na chorobliwie otyłych i odnotowano ekstremalne wyniki (około 30 funtów utraty wagi w ciągu jednego miesiąca). Na stronie internetowej Cambridge Diet wyjaśniono również, że ze względu na ograniczenia, które nakłada dieta, osoby pragnące rozpocząć dietę Cambridge muszą spotkać się ze specjalnymi dietetykami z Cambridge Diet i mogą wymagać regularnych spotkań z tymi dietetykami w celu monitorowania.
Bezpieczeństwo diety w Cambridge
Wielu lekarzy jest niechętnych lub odmawia rekomendacji diety Cambridge ze względu na jej wysoce restrykcyjny charakter. Ogólnie rzecz biorąc, lekarze zalecają, aby pacjenci spożywają co najmniej 1200 kalorii dziennie, mówi DietSpotlight, podczas gdy dieta Cambridge zapewnia jedynie 400 do 800. To budzi obawy co do bezpieczeństwa, ponieważ ten poziom ograniczenia kalorycznego jest niebezpiecznie bliski głodowi, napisał Brody. Kolejnym niebezpieczeństwem związanym z dietą Cambridge jest indukcja ketozy, która jest zasadniczo zaburzeniem metabolicznym. Według artykułu z Listu Wellness Berkeley University of California, podczas gdy ketoza powoduje spalanie tkanki tłuszczowej, spalane są również mięśnie, które mogą być szkodliwe dla organizmu. Niektórzy krytycy wyrażają również obawy, że szybka utrata wagi może prowadzić do utraty pewnych ważnych składników odżywczych, takich jak potas, wapń i sód. Niski poziom potasu może prowadzić do arytmii serca i śmierci. Wreszcie, ponieważ dieta dostarcza dużo białka poprzez produkty mleczne, istnieją obawy o skutki tej diety dla osób nietolerujących laktozy, powiedział Brody. Krótko mówiąc, Brody zgłosił poważne ryzyko dla zdrowia związane z dietą Cambridge, którą należy stosować tylko w odpowiednich okolicznościach (tj. Chorobliwej otyłości, ale w innym przypadku w dobrym zdrowiu) i pod ścisłym nadzorem lekarskim.
