Skrobie są złożonymi węglowodanami występującymi w ryżu, pszenicy, roślinach strączkowych, ziemniakach, kukurydzy i wielu innych produktach spożywczych. Te węglowodany zamieniają się w cukier podczas trawienia, dostarczając energii dla funkcji organizmu. Węglowodany powinny stanowić 40 do 60 procent całkowitego dziennego spożycia kalorii.
Skład skrobi
Skrobie są polisacharydami, które rośliny przechowują jako rezerwy energetyczne. Skrobie zawierają od 300 do 1000 połączonych jednostek glukozy, rodzaj cukru. Twoje ciało musi rozłożyć skrobie, zanim będzie mogło zużyć glukozę na energię. Skrobie i inne złożone węglowodany, w tym rozpuszczalne i nierozpuszczalne błonnik pokarmowy, wymagają dłuższego trawienia niż proste węglowodany lub cukry, które organizm natychmiast zużywa na energię.
Trawienie skrobi
Podczas trawienia enzymy w twoim ciele przerywają skrobie, zamieniając je w glukozę. Twoje ciało może wtedy użyć glukozy na energię natychmiast lub przechowywać ją w wątrobie lub mięśniach. Trawienie skrobi zaczyna się w ustach, gdzie enzymy w ślinie zaczynają przekształcać skrobię w cukier.
Produkty bogate w skrobię
Do wysokowęglowych węglowodanów należą rośliny strączkowe, takie jak sucha fasola, groch, soczewica i soja, warzywa skrobiowe, takie jak ziemniaki, dynia, kukurydza i zielony groszek oraz ziarna takie jak ryż i pszenica. Wymiana cukrzycowa wymienia grupy skrobiowe warzywa z innymi węglowodanami, ponieważ twoje ciało przetwarza je bardziej jak ziarna niż inne warzywa.
Dzienna dawka
Obecne wytyczne dietetyczne nie zapewniają zalecanego dziennego spożycia węglowodanów innych niż błonnik pokarmowy. Powinieneś otrzymać co najmniej 14 g błonnika pokarmowego na każde 1000 kalorii w swojej diecie. Całe ziarna powinny stanowić co najmniej połowę dziennego spożycia zboża. Ogranicz spożycie dodanych cukrów. Według American Heart Association kobiety powinny spożywać nie więcej niż 100 kalorii dodanych cukrów dziennie, a mężczyźni nie więcej niż 150 kalorii. Spożywanie zbyt dużej ilości dodanych cukrów lub więcej niż wymagana ilość skrobi i innych węglowodanów może przyczyniać się do przybierania na wadze.