Akumulatory ołowiowo-kwasowe są niedrogim i wydajnym źródłem zasilania, ale budzą pewne obawy dotyczące środowiska i zdrowia ludzi. Chociaż recykling akumulatorów samochodowych jest jednym z najbardziej udanych sektorów recyklingu, procent baterii nadal trafia na wysypiska, a producenci są świadomi tych obaw, ale często są preferowani przez producentów ze względu na niski koszt ich produkcji.
Ołowiane zanieczyszczenia
Według środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa w Internecie (EHSO), prawie 99 milionów akumulatorów kwasowo-ołowiowych są produkowane każdego roku. Każda z nich zawiera 18 funtów ołowiu i 1 funt kwasu siarkowego. Podczas gdy EHSO zauważa, że 90 procent akumulatorów kwasowo-ołowiowych jest poddawanych recyklingowi, te, które nie są, trafią na wysypiska, gdzie mogą przedostać się do otaczającej gleby i powietrza. Tworzy to ryzyko ekspozycji. Ołów jest wysoce toksyczny dla ludzi i może uszkadzać mózg i nerki, wpływać na słuch i powodować znaczne trudności w uczeniu się u dzieci.
Kwas Siarkowy
Kwas siarkowy może przedostać się do systemu wodnego i przyczynić się do kwaśnych deszczy, zgodnie z raportem Agencji Ochrony Środowiska z dnia 6 sierpnia 2002 r. (EPA). Ponieważ kwas ten przepływa przez ekosystem, stwarza różne niebezpieczeństwa dla życia zwierząt i roślin, a także dla gleby. W czasie opadów kwas siarkowy przyspiesza rozpad struktur i farb, zużywając budynki i punkty orientacyjne. Powoduje również uszkodzenia drzew i zakwasza jeziora i inne zbiorniki wodne. W atmosferze siarczany są jednymi z cząstek uwalnianych do powietrza, które mogą szkodzić zdrowiu publicznemu.
Stałe obawy dotyczące odpadów
Artykuł z New Scientists z 7 lipca 2007 r. Stwierdza, że jedna firma recyklingowa w Australii pobiera od 60 do 80 baterii dziennie z jednego składowiska. W tym artykule szacuje się, że pół miliona akumulatorów samochodowych jest codziennie wyrzucanych na wysypiska w Australii. Oprócz obaw związanych z nieszczelnym ołowiem i kwasem siarkowym, większość plastikowego akumulatora i innych składników przyczynia się do pochłonięcia większej ilości ziemi, która mogłaby zostać wykorzystana do wspierania ludzi i naturalnych ekosystemów.
