Wysoki poziom cholesterolu zwykle nie powoduje żadnych objawów, w tym bólów głowy i zawrotów głowy. Jednak podwyższony poziom cholesterolu może pośrednio powodować objawy, szczególnie tak zwany zły cholesterol znany jako cholesterol o niskiej gęstości (LDL-C). Dzieje się tak, ponieważ wysoki poziom cholesterolu zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju miażdżycy, stanu, w którym cholesterol i inne materiały gromadzą się, tworząc płytki wzdłuż wewnętrznych ścian tętnic. Miażdżyca tętnic prowadząca do mózgu lub umiejscowiona w mózgu może prowadzić do przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA) lub udaru, któremu mogą towarzyszyć bóle głowy i zawroty głowy. Nie ignoruj tych objawów, jeśli zdiagnozowano wysoki poziom cholesterolu.
Hipercholesterolemia: choroba głównie cicha
Wysoki poziom cholesterolu we krwi lub hipercholesterolemia generalnie nie powoduje żadnych objawów. Nadmiar cholesterolu czasami gromadzi się w oczach, powiekach, skórze lub ścięgnach, ale nawet te nagromadzenia zwykle nie dają żadnych objawów. Depozyty w oku - zwane arcus corneae - pojawiają się jako białawy lub szarawy pierścień między barwną tęczówką a zewnętrzną białą częścią oka. Depozyty powiek zwane xanthelasma pojawiają się jako żółtawe grudki. Oba typy depozytów mogą rozwijać się, gdy poziomy LDL-C pozostają wysokie przez dłuższy czas, ale występują również u osób z prawidłowym poziomem. Xanthomas, który jest zbiorem cholesterolu w skórze lub ścięgnach, występuje głównie u osób z ciężką, dziedziczną hipercholesterolemią. Pojawiają się one jako grudki w różnych miejscach, takich jak za kostkami, wokół kolan i łokci oraz na rękach.
Wysoki poziom cholesterolu jako czynnik ryzyka wystąpienia miażdżycy
Głównym problemem związanym z wysokim poziomem cholesterolu jest to, że zwiększa ryzyko rozwoju miażdżycy. Blaszki miażdżycowe zwężają tętnice, powodując dostarczanie mniejszej ilości krwi i tlenu na obszary dostarczane przez te naczynia. Małe kawałki płytki nazębnej mogą również oderwać się, wejść do krwi i ostatecznie zablokować przepływ krwi w mniejszych, dalszych tętnicach. Pozbycie się komórek krwi i tlenu powoduje niedokrwienie, które powoduje ich nieprawidłowe funkcjonowanie i ostatecznie prowadzi do śmierci komórki.
Skutki miażdżycy zależą od tego, które tętnice są zaangażowane. W chorobie naczyniowo-mózgowej miażdżyca wpływa na tętnice prowadzące do mózgu, takie jak tętnice szyjne w szyi lub tętnice w mózgu. Miażdżyca naczyń mózgowych może prowadzić do różnych objawów neurologicznych, w zależności od obszaru mózgu, w którym występuje niedostateczna podaż krwi i tlenu. Objawy te obejmują między innymi osłabienie ręki, nogi lub twarzy lub drętwienie, trudności w mówieniu lub osłabienie wzroku. Jeśli objawy neurologiczne trwają krócej niż 24 godziny, zdarzenie to nosi nazwę TIA. Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 24 godziny, nazywa się to udarem lub udarem mózgowo-naczyniowym.
Cerebrovascular Disease jako ewentualny Culprit
Bóle głowy i zawroty głowy są również możliwymi objawami TIA lub udaru mózgu. Zgodnie z opublikowanym w wrześniu 2015 r. Artykułem "The Journal of Headache and Pain" bóle głowy występują u około jednej czwartej osób w trakcie udaru mózgu. Ale to może być niedoszacowanie, ponieważ bóle głowy mogą zostać przyćmione przez bardziej oczywiste objawy neurologiczne. Nie do końca wiadomo, w jaki sposób TIA lub udar wywołany miażdżycą wywołują bóle głowy, ale wiodące teorie obejmują uwalnianie substancji chemicznych z uszkodzonej tkanki mózgowej lub bezpośrednią aktywację czujników bólu w ścianach naczyń krwionośnych z powodu zmian w przepływie krwi.
Zawroty głowy mogą wystąpić z TIA lub udarami wpływającymi na obszary mózgu kontrolujące równowagę lub ciśnienie krwi. Niskie ciśnienie krwi często prowadzi do zawrotów głowy. W badaniu opublikowanym w "Udar" w październiku 2006 roku stwierdzono, że 3,2 procent z ponad 1600 dorosłych widzianych w izbie przyjęć z objawami zawrotów głowy ma udar lub TIA. U większości osób z TIA lub udarem wystąpiły dodatkowe objawy neurologiczne, a prawie trzy czwarte miało co najmniej 2 czynniki ryzyka chorób naczyniowo-mózgowych, w tym hipercholesterolemię, wysokie ciśnienie krwi i cukrzycę.
Leki i inne choroby, które należy rozważyć
Bóle głowy i zawroty głowy są możliwymi działaniami niepożądanymi wielu leków. Prawie wszystkie leki stosowane w leczeniu wysokiego cholesterolu mogą powodować bóle głowy i zawroty głowy. Obejmują one większość leków statynowych, takich jak simwastatyna (Zocor) i lowastatyna (Mevacor), środki maskujące kwasy żółciowe, takie jak cholestyramina (Questran) i kolestypol (Colestid), a także ezetimib (Zetia).
Ponieważ bóle głowy i zawroty głowy są bardzo częstymi objawami, ich występowanie może być całkowicie niezwiązane z poziomem cholesterolu. Pierwotne zaburzenia bólu głowy, takie jak migrenowe bóle głowy, mogą powodować oba objawy. Infekcje górnych dróg oddechowych lub grypa mogą podobnie powodować bóle głowy i zawroty głowy. Rzadziej te objawy wynikają z niskiego poziomu cukru we krwi, zatrucia tlenkiem węgla lub urazu, infekcji, krwawienia lub guza mózgu. Sam wysokie ciśnienie krwi nie powoduje bólów głowy i zawrotów głowy, ale podobnie jak hipercholesterolemia może pośrednio prowadzić do tych objawów, zwiększając prawdopodobieństwo wystąpienia chorób naczyniowo-mózgowych.
Następne kroki
Jeśli masz wysoki poziom cholesterolu i doświadczasz epizodów bólu głowy i zawrotów głowy, skontaktuj się z lekarzem, aby ustalić przyczynę. Jeśli objawy te nagle się pojawią, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, ponieważ mogą one sygnalizować TIA lub udar. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli masz inne objawy neurologiczne w tym samym czasie.
Ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi sposobów obniżania poziomu cholesterolu i zmniejszania prawdopodobieństwa wystąpienia znaczącej miażdżycy.Ogólne zalecenia dotyczące zmniejszenia ryzyka miażdżycy obejmują zmiany w stylu życia, takie jak regularne ćwiczenia, przestrzeganie zdrowej diety oraz eliminowanie lub zmniejszanie innych czynników ryzyka poprzez rzucenie palenia, uzyskanie prawidłowej masy ciała i utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi, stężenia cukru we krwi i poziomów LDL-C. Leczenie lekami, zwykle statynami, może również być zalecane.
Autor recenzji: Tina M. St. John, M.D.
