Witamina D to w rzeczywistości grupa pięciu rozpuszczalnych w tłuszczach cząsteczek zwanych secosteroids. Formy D2 i D3 są najbardziej fizjologicznie ważne. Forma D3, zwana cholekalcyferolem, jest syntetyzowana w skórze, gdy cząsteczka, 7-dehydrocholesterol, jest napromieniowana promieniowaniem ultrafioletowym-B ze światła słonecznego, zgodnie z MayoClinic.com. Niedobór witaminy D ma wiele przyczyn i może prowadzić do deformacji kości i innych poważnych chorób.
Brak Essential Sunshine
Najczęstszą i bezpośrednią przyczyną niedoboru witaminy D3 jest brak niezbędnego nasłonecznienia, jak odnotowano w "Professional Guide to Diseases". Osłona zachmurzenia może zmniejszyć 50 procent promieniowania słonecznego, podczas gdy zanieczyszczenie w dużych miastach może spowodować zamglenie, które blokuje więcej Współczesny styl życia powoduje, że ludzie spędzają większość czasu w pomieszczeniach zamkniętych, z dala od słońca, a rosnący strach przed rakiem skóry i powszechnym stosowaniem kremów przeciwsłonecznych również znacznie zmniejsza ekspozycję na istotne nasłonecznienie.
Kaukaska skóra może wyprodukować około 10 000 jm witaminy D3 w odpowiedzi na około 20 minut letniego nasłonecznienia, czyli 50 razy więcej niż 200 jm dziennie, które Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych zaleca zdrowym osobom dorosłym. Mimo, że ciemnoskórzy ludzie wytwarzają do sześciu razy mniej witaminy D z ekspozycji na słońce, średnie poziomy wytwarzane w ludzkim ciele w odpowiedzi na słońce karzeł, co można uzyskać z diety. W związku z tym, zakładając, że człowiek może wewnętrznie przetwarzać i wykorzystywać witaminę D3, regularne narażenie na światło słoneczne jest najlepszym sposobem zmniejszenia ryzyka niedoboru.
Wadliwa dieta
Jak zauważa National Institute of Health, gdy ekspozycja na światło słoneczne jest ograniczona ze względu na położenie geograficzne, klimat lub styl życia, dieta musi zawierać źródła witaminy D lub często pojawia się niedobór. Pokarmy naturalnie bogate w witaminę D3 obejmują miąższ ryb, oleje rybne, wątrobę i żółtka jaj. Pokarmy często wzbogacone witaminą D3 obejmują mleko, ser, płatki śniadaniowe i sok pomarańczowy. Niedobór witaminy D jest często związany z alergiami na mleko, nietolerancją laktozy i ścisłym wegetarianizmem, chociaż powszechnie dostępne są dodatkowe formy witaminy D3.
Aby być efektywnie wykorzystanym w organizmie, witamina D3 potrzebuje innych składników odżywczych, takich jak kofaktory, takie jak magnez, cynk, witamina K2, bor i witamina A. Magnez jest najważniejszym z tych czynników, a niedobór magnezu może być spożywany prowadzić do niedoboru witaminy D.
Choroby, które hamują wykorzystanie witaminy D.
Nawet jeśli ktoś spożywa bogate w witaminę D pokarmy, przyjmuje suplementy i szuka regularnych promieni słonecznych, niektóre choroby i stany hamują stosowanie witaminy D. W przypadku przewlekłego zapalenia trzustki, celiakii, choroby Leśniowskiego-Crohna, torbielowatości dochodzi do obniżenia wchłaniania rozpuszczalnej w tłuszczach witaminy D zwłóknienie, zapalenie jelita grubego i niedrożność dróg żółciowych, zgodnie z "Professional Guide to Diseases". Choroba wątroby lub nerek może wpływać na tworzenie się kalcyferolu z witaminy D3 lub jej wchłanianie. Nieprawidłowy przytarczyc i obniżony parathormon mogą zakłócać aktywację witaminy D3 w nerkach.
Początkowe objawy niedoboru witaminy D to obfite pocenie się, niepokój, zmęczenie i skurcze mięśni. Późne etapy niedoboru witaminy D obejmują zmniejszoną odpowiedź immunologiczną i zmienione tworzenie kości lub miękkie kości, zwane również krzywicą u dzieci i osteomalację u dorosłych.
