Każda komórka w całym ciele pracuje codziennie przez całą dobę. Potrzebują stałej dostawy paliwa, aby dać im energię do wykonywania swoich specjalistycznych zadań. Paliwo preferowane przez komórki nazywa się glukoza, która jest najprostszą formą węglowodanów. Zarówno skrobie, jak i cukry ostatecznie zamieniają się w glukozę, chociaż proces trawienia jest inny dla każdego z nich.
Zwalanie skrobi
Związki skrobi są duże i złożone. Kiedy przeżuwasz coś wysoko w skrobi, jak ziemniaki lub kromkę chleba, komórki w twoich ustach automatycznie wydalają ślinę, zawierający enzym sok trawienny. Zadaniem śliny jest usunięcie wszystkich tych cukrów, więc połykasz prostsze cząsteczki cukru węglowodanowego niż złożone związki skrobi. Gdy proste cukry dotrą do twojego żołądka, wyspecjalizowane komórki wydzielają więcej substancji trawiennych, które łączą się ze wszystkimi rozbitymi cząstkami jedzenia. Wszystko miesza się razem w częściowo strawioną substancję o nazwie chyme, która zostaje zepchnięta do jelita cienkiego w celu dalszego trawienia.
Trawienie cukru
Ślina nie rozkłada cukru tak, jak rozkłada skrobię. Zamiast tego cząsteczki cukru docierają do żołądka, mieszają się z mieszanką pokarmową i kierują się w stronę jelita cienkiego. Enzymy trawienne w jelicie cienkim przekształcają cukry - niezależnie od tego, czy były pierwotnie cukrami, czy zostały przekształcone w cukry ze skrobi - bezpośrednio w glukozę. Po tym szybkim etapie konwersji cząsteczki glukozy zostają zaabsorbowane przez ściany jelita za pomocą maleńkich jelitowych "palców" zwanych kosmkami.
Absorpcja i przechowywanie glukozy
Kiedy glukoza przechodzi przez jelita, natychmiast wchodzi do twojego krwioobiegu. To sprawia, że twój mózg wysyła sygnał do twojej trzustki, aby uwolnić insulinę, rodzaj hormonu. Insulina działa jak strażnik, otwierając ściany komórkowe, aby glukoza mogła wejść do środka. Komórki mogą albo zaczepić wszystko, co jest potrzebne, aby je od razu naładować, albo przechowywać glukozę do późniejszego wykorzystania. Glukoza przechodząca w tryb przechowywania zostaje przekształcona w polisacharyd, złożony rodzaj węglowodanu zwany glikogenem. Twoje mięśnie i wątroba przechowują glikogen, który można szybko przekształcić z powrotem w paliwo glukozowe, na wypadek gdybyś nie miał wystarczającej ilości glukozy pochodzącej z diety.
Rola włókna
Mimo że podstawowym zadaniem włókna jest przenoszenie pokarmu przez jelito - nigdy nie przekształca się ono w glukozę - odgrywa rolę w przetwarzaniu glukozy. Rozpuszczalne błonnik, taki jaki otrzymujesz z owsa, fasoli i owoców, zamienia się w gruby, wolno poruszający się materiał wchłaniający wodę. Ten szlam spowalnia trawienie, co z kolei opóźnia wchłanianie glukozy. Pozwala glukozie wchłonąć się trochę za każdym razem w twoim jelicie cienkim, a raczej razem. Jeśli cierpisz na cukrzycę, rozpuszczalne błonnik powinien ułatwiać ci bardziej stabilny poziom glukozy we krwi.
