Sorrel, zioło używane czasem jako warzywo, nadaje kwaśny, cytrynowy smak, nadający się do kulinarnego użytku. Jest to tylko jedna korzyść, ponieważ szczaw dostarcza dużych ilości witamin i minerałów. Spożywanie szczawiu wiąże się również z pewnymi zagrożeniami, dlatego należy zapoznać się z możliwością zagrożenia dla zdrowia przed włączeniem go do swojej diety.
Kulinarne korzyści
Możesz użyć zarówno szczawu francuskiego, jak i szczawu ogrodowego, aby dodać smaku zupę, sałatki i zapiekanki, chociaż wybierz francuski szczaw na łagodniejszy cytrynowy smak; Szczaw ogrodniczy ma bardziej kwaśny aspekt. Obie odmiany szczawiu dobrze łączą się z potrawami z jaj, w zależności od podniebienia. Liście tej delikatnej wiosennej zieleni często są świeże; można je jednak ugotować - dzięki temu powstają liście podobne do konsystencji gotowanego szpinaku. Klasyczny kulinarny preparat tego warzywa łączy świeży szczaw z kurczakiem, ciężką śmietaną, masłem, jajkami i cebulką na śmietanę z zupą szczawiową.
Korzyści odżywcze
Szczaw, zarówno ogród, jak i francuskie odmiany, oferuje różnorodne odżywcze dobrodziejstwa. A 3,5 oz. porcja szczawiu zawiera 42 kalorie i 0,7 g tłuszczu, dzięki czemu ta delikatna zieleń jest dobrym wyborem dla niskokalorycznych, niskotłuszczowych diet. Większość kalorii w szczawiu pochodzi z węglowodanów, z 6,5 g na porcję. Otrzymujesz także 2,3 g białka. Jedna porcja jest doskonałym źródłem witaminy A, odżywki dobrej dla zdrowia oczu, i jest 238 procent dziennego zalecanego spożycia. Jedz szczaw, aby sprostać codziennym wymaganiom witaminy C; jedna porcja zapewnia 113 procent potrzebnej ilości każdego dnia. Dodatkowo, włączając porcję tego zielonego w twoim plan posiłku wprowadza 32 procent twojej codziennej ryboflawiny i mniejszych ilości tiaminy, niacyny, fosforu i żelaza.
Korzyści lecznicze
Szczaw ogrodniczy może zapewnić leczenie opryszczek. W badaniu opublikowanym w styczniu 2011 r. W czasopiśmie "Antiviral Research" zauważono, że ekstrakty z liści szczawiu zawierają oligomeryczne i polimeryczne proantocyjanidyny i flawonoidy. W testach laboratoryjnych związki te zmniejszyły rozprzestrzenianie się wirusa opryszczki typu 1, odmiany wywołującej opryszczkę lub pęcherze o gorączce. Konieczne są dodatkowe badania w celu ustalenia, czy wyniki te potwierdzają u ludzi. Skonsultuj się z lekarzem przed zjedzeniem szczawiu z jakiegokolwiek powodu medycznego.
Zagrożenia dla zdrowia związane z kwasami szczawiowymi
Szczaw zawiera duże ilości kwasu szczawiowego, głównego składnika kamieni nerkowych. Być może będziesz musiał unikać jedzenia szczawiu, jeśli masz skłonność do rozwijania tych kamieni; porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaleceniu dotyczącym tego jedzenia. Dodatkowo może również wysysać kwas żołądkowy, który może pogorszyć zgagę, a także ma działanie moczopędne.
Inne uwagi
Podczas gotowania szczawiu nie używaj naczyń żeliwnych ani aluminiowych. Żeliwne patelnie i garnki są verboten, ponieważ kwas szczawiowy w tej zieleni reaguje z metalami, tworząc metaliczny smak w szczawiu, który czyni go niejadalnym. Podczas korzystania z aluminium kwasy zawarte w tym produkcie mogą umożliwić uwalnianie potencjalnie toksycznych ilości jonów glinu z naczyń kuchennych.
