Valentin Serow pracował zawsze szybko, a czasami bardzo szybko. Malował na sposób impresjonistów, nawet gdy nie był zaznajomiony ze swoją pracą, wszystkie jego twórcze poszukiwania były całkowicie niezależne. Każdy z jego portretów wyrażał nie tylko psychologiczną charakterystykę osoby, którą napisał, ale także ducha epoki.
Tworząc portrety arystokratów - Yusupova, Akimowa, Orłow nigdy Walentin Sierow zapomnieć, kim byli przodkowie szlachetnych kobiet. Ich portrety uwielbiony Sierow, chociaż te arcydzieła jego pracy okazały się bolesne dla niego, jak sam powiedział, podobną chorobę.
Obraz Księżniczki Zinaidy Yusupowej Serowa
Portret Yusupova, prawdopodobnie była szczególnie skomplikowana. 80 sesji i wszystko, co mu się nie podobało. W tym czasie pisał do żony: „Niestety, my naprawdę nie zgodzić się z księżniczki w gusta ... Tutaj się Boga, spójrz, co napisałem, jestem pewien, nie mają smaku - dobrze, co zrobić - jesteśmy też trochę uparty ...”. Gdy pisał portret wydawało mu jakoś zbyt dobre księżniczkę, a następnie niektóre ćwierkania sztywność, światło w obrazie nie znajdzie swoje miejsce, choć nie może spocząć ...
Jaki mógł być powód? Potrafi naprawdę bezkompromisowo podchodzić do gustów, ale może do czegoś innego. Jako osoba, drobny poczucie duchowości, Valentin prawdopodobnie odczuwalne w postaci stanu Zinaida niepokoju, foreboding tragedii ...
Rodzina Jusupowa
Początki rodzaju Yusupov sięgają czasów starożytnych. Ich przodkowie orzekł w świecie muzułmańskim i dołączył w twarz rządowej i duchowej mocy. Damaszek, Antiochia, Irak, Persję, Egipt i do wybrzeży Morza Azowskiego i Kaspijskiego przeniósł wiele plemion muzułmańskich, tworząc Orda Nogajska, między Wołgą a Uralem, a następnie krymskiej Hordy.
Spadkobiercy emirów uznał za konieczne, aby zaprzyjaźnić się z rosyjskich książąt. Za ich wierną służbę otrzymali miasta i wsie. Wśród nich byli potomkami Khan Orda Nogajska Yusuf-Murza. "Synowie Jusufa, przybyli do Moskwy, otrzymali wiele wiosek i wsi w okręgu Romanowskim ...". Przyjęli wiarę prawosławną, a Rosja stała się dla nich ojczyzną.
Księżniczka Zinaida Yusupova na balu kostiumowym z 1903 roku
Fakt przeniesienia klątwy na rodzinę został przeniesiony z potomków na potomków całej rodziny Jusupowów.Przekleństwem jest, jak zauważyli Jusupowowie, działający rygorystycznie - według niego - wszystkich Jusupowów urodzonych w jednym pokoleniu, że tylko jeden przetrwa dwadzieścia sześć lat, i to będzie trwało aż do całkowitego unicestwienia rodziny.
Jusupowowie byli nie tylko bogaci i sławni, posiadali niezwykły umysł, byli utalentowani w sztuce i muzyce. Nikołaj Borisowicz Jusupow (1750-1831) był rosyjskim wysłannikiem Włoch, pierwszym dyrektorem Ermitażu, naczelnym zarządcą ekspedycji na Kreml i Izbą Zbrojowni, a także rosyjskimi teatrami. Stworzył osiedle Arkhangelsk - "Wersal poza Moskwą", którego piękno i bogactwo zafascynowało wszystkich współczesnych.
Boris Nikołajewicz Jusupow - szambelan, syn NB Jusupowa, również pozostawił jedynego spadkobiercę - księcia Mikołaja Borisowicza Jusupowa, późniejszego wicedyrektora Biblioteki Publicznej w Petersburgu. Był utalentowanym muzykiem i pisarzem. Na tej linii męskiej linii rodziny Jusupow skrócono.
W jego rodzinie wyrosły dwie córki Zinaida i Tatiana. W wieku 22 lat Tatyana zmarła na tyfus.
Pozostała jedyna dziedziczka - jedna z najpiękniejszych kobiet w Rosji i najbogatsza narzeczona - księżniczka Jusupowa Zinaida Nikołajewna.
Jusupowowie po Romanowach byli drudzy w bogactwie. Luksus pałaców Jusupowa mógł konkurować z luksusem królewskiej rodziny. Klejnoty Zinaida Nikolaevna należały wcześniej do prawie wszystkich dworów królewskich w Europie.
W 1882 r. Zinaida Nikołajewna poślubiła hrabiego Feliksa Feliksovica Sumarokova-Elstona, przyszłego porucznika generalnego i namiestnika Moskwy. Rok później mieli syna - Nikołaja, nazwanego na cześć jego dziadka. A on Nikolai Yusupov krótko przed śmiercią zwrócił się do cesarza Aleksandra III z prośbą - tak aby nie uciąć nazwę, pozwalają liczyć Sumarokov-Elston cytowany przez księcia Jusupow, i że tytuł nadal przekazywane z pokolenia na pokolenie do najstarszego syna.
W szczęśliwym małżeństwie wyrosło dwóch synów. Nikołaj był wykształcony jako prawnik, miał skłonność do sztuki, dawał wielkie nadzieje i pozostał tylko w małżeństwie. Ale zakochiwszy się w kobiecie, która była zaręczona z drugą, nie potrafił sobie poradzić z namiętnością. W przeddzień 26. rocznicy Nikolai Jusupow ponownie przeklinają niby miało wpływ - Mikołaj zmarł w pojedynku. Tytuł księcia Jusupowa trafił do Feliksa.
Feliks Jusupow, znany ze wszystkich swoich skłonności do wesołego życia, a także tych,stał się jednym z partnerów z morderców Rasputin był zewnętrznie podobna do matki, ale nie podziela jego skłonność do sztuki.
Księżniczka Zinaida Yusupova - malarstwo Makowskiego
Dwa z najbardziej bogatych i znanych nazwisk małżeństwa - Feliks Jusupow przekonując prośbę matki poślubia najpiękniejszą dziewczynę i bogaty w Rosji - Irina Aleksandrowna Romanowa, córka wielkiego księcia Aleksandra Michajłowicza. Ślub odbył się w lutym 1914 roku, a rok później mieli córkę, Irinę.
W 1919 r. Rodzina Jusupowów wyemigrowała, podobnie jak wiele innych rodzin arystokratycznych. Ogromne bogactwo pozostawione w Rosji, Jusupowowie nigdy nie byli w stanie powrócić, ale nie byli najbiedniejszymi na emigracji. Za granicą, pozostała część majątku i najcenniejszymi klejnotami Księżniczki, które udało im się zabrać ze sobą.
Feliks Jusupow i Irina Aleksandrowna
Irina i Felix próbował, jak wielu rosyjskich emigrantów robić interesy, przynosząc dochód - założony dom mody „Irfe” - „Irina Felix” Ale, jak widać, nie było wystarczająco dużo wiedzy o biznesie, który miał Felix, w przeszłości nie odzwierciedla gdzie pieniądze pochodzą, a wkrótce dom mody musiały zostać zamknięte.Kupili dom w Bois de Boulogne, gdzie mieszkali przez wiele lat.
Książę Feliks Feliksovich Sumarokov-Elston zmarł w 1928 r., A Zinaida Nikołajewna - w 1939 r.
Cała istniejąca posiadłość Feliks Jusupow stopniowo się roztrwonił, z próżnego życia nie mógł odmówić.
Sam, jego żona i córka Irina zostały pochowane w grobie matki na cmentarzu Sainte-Geneviève-des-Bois pod Paryżem.
Ale wracając do portretu Z.N. Jusupowa, namalowana pędzlem wielkiego mistrza malarstwa. Serow w 1900 roku był już uznanym mistrzem, "artystą mody", i zdobył niestandardowe portrety. Nigdy nie ukrywał swojego osobistego stosunku do modelu i wyraźnie odzwierciedla to płótno. Jusupow nie lubił tego portretu, chcieli nawet wyciąć z niego owal, ale nie odważyli się, ku naszej radości. Teraz możemy podziwiać to arcydzieło sztuki w rosyjskim Muzeum w Petersburgu.
"Sztuka Serowa jest jak rzadki klejnot, im więcej na niego patrzysz, tym głębiej wciąga cię w głąb jego uroku ..." - IE Repin.
