Biorąc pod uwagę powszechne stosowanie miedzi w stomatologii, medycynie, zastosowaniach przemysłowych, monetach i osobistej ozdobie, wrażliwość miedzi jest rzadkością. Zgodnie z raportem z 1998 r. Opublikowanym w British Medical Journal, od 1960 do 1976 r. Instytut Dermatologiczny św. Jana traktował tylko jeden przypadek alergii kontaktowej z miedzią, która wystąpiła u kobiety, której hobby było miedź.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne pojawiają się, gdy układ odpornościowy reaguje nadmiernie na substancję, którą ciało błędnie postrzega jako szkodliwą. Białe krwinki produkują przeciwciała, które dostają się do krwi i przyczepiają się do komórek. To powoduje uwalnianie histamin, które powodują objawy alergiczne, takie jak wysypka na skórze, biegunka, nudności, ból mięśni, zmęczenie i utrata włosów.
Źródła alergenów
Miedź w środowisku może wywoływać reakcję alergiczną ze źródeł takich jak odpady przemysłowe, pestycydy, herbicydy lub insektycydy, chemikalia basenowe, a nawet stałe roztwory włosów na fali. Stomatologia używa miedzi w wypełnieniach amalgamatowych. Urządzenia medyczne takie jak IUD spowodowały reakcje. Przemysłowe zastosowanie miedzi jest powszechne w instalacjach rurowych i elektrycznych. Kwaśne jedzenie lub napoje, takie jak piwo, woda z kranu i mleko pasteryzowane pozostawione w miedzianych rurach instalacyjnych lub miedzianych naczyniach, mogą rozpuścić ilość miedzi wystarczającą do spowodowania ostrej toksyczności, zgodnie z Miejscem Zdrowia i Wellness MoonDragon. Tytoń i stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych może powodować wzrost poziomu miedzi w surowicy.
Kontakt z alergiami
IUD były przyczyną alergii na miedź. Niemiecki "Die Medizinische Welt" opublikował przypadek kobiety rozwijającej rzadką reakcję alergiczną ze swędzącymi wykwitami skórnymi po wprowadzeniu wkładki miedzianej, jak określono za pomocą testu na zarysowanie alergii. Wypełnienia do ubytków zębów mogą składać się z kombinacji metali, w tym miedzi. "Nauka o całkowitym środowisku" przytoczyła artykuł, w którym stwierdzono długoterminową ekspozycję na miedź z wypełniaczy amalgamatowych bogatych w miedź, w połączeniu z spożyciem miedzi z wody pitnej, spowodował alergię kontaktową u 65-letniej kobiety.
Żywność i suplementy
Światowa Organizacja Zdrowia sugeruje bezpieczne zużycie miedzi od 10 mg do 12 mg dziennie. Nadmierna suplementacja lub niski poziom cynku może spowodować podwyższenie poziomu miedzi, powodując poważne długotrwałe problemy zdrowotne, które obejmują niewydolność wątroby i śmierć. Chociaż nagła toksyczność miedzi po spożyciu jest bardzo rzadka, reakcja organizmu może powodować takie objawy, jak metaliczny smak, wymioty, bóle brzucha, biegunka, żółta skóra, dreszcze i drgawki. Choroba Wilsona jest rzadką chorobą dziedziczną, w której miedź gromadzi się z powodu niezdolności organizmu do metabolizowania metalu.
Rozważania
Jeśli podejrzewasz, że masz toksyczne związki miedzi z żywnością lub suplementami, zmniejsz spożycie pokarmów bogatych w miedź, takich jak rośliny strączkowe, owoce morza, orzechy, kakao, awokado, czarny pieprz, rodzynki, melasa, całe ziarna i kalafior. Jeśli doświadczasz alergii kontaktowej ze źródła metalicznego, skonsultuj się ze swoim lekarzem.
