Trening sportowy uległ znaczącej ewolucji w ciągu ostatnich 100 lat. Znaczna część zmian wynikała z postępów technologicznych, realizacji potrzeb trenerów sportowych, przewartościowania skutecznego programu szkolenia sportowców i ciągłej zmiany w kierownictwie krajowych i światowych organizacji treningowych.
Definicja
Trenerzy sportowi pomagają w zapobieganiu i leczeniu urazów, które są zazwyczaj spowodowane zaangażowaniem sportowym. Trenerzy sportowi spędzają czas ze sportowcami, aby uczyć ich środków zapobiegawczych, aby uniknąć obrażeń, a także prawidłowego korzystania ze sprzętu sportowego. Trenerzy sportowi także zakładają lub mocują kostki, kolana i inne elementy, aby zapobiec urazom sportowców lub dalszym obrażeniom. Inną odpowiedzialnością trenera sportowego jest nauczenie ćwiczeń terapeutycznych sportowcom, które poprawiają siłę, równowagę i koordynację. Pod kierunkiem lekarza trenerzy sportowi reagują na urazy sportowe i udzielają pierwszej pomocy sportowcom.
Historia
American Medical Association zatwierdziło trening sportowy jako zawód związany z opieką zdrowotną w 1990 roku, chociaż obecność trenera sportowego była powszechna od wielu dziesięcioleci wcześniej. Uczestnicy igrzysk olimpijskich na początku XX wieku traktowali sportowców w kontuzjach i zapobieganiu. Kiedy futbol stał się oficjalnym sportem narodowym w Stanach Zjednoczonych, zdano sobie sprawę, że osoby reagujące muszą być obecne, aby zadawać się sportowcom w razie kontuzji. W latach pięćdziesiątych założono Narodowe Stowarzyszenie Trenerów Lekkoatletycznych, w skład którego weszli trenerzy z całego świata, w tym z Kanady, Japonii i Stanów Zjednoczonych. Krajowa Rada Certyfikacji została ustanowiona w 1989 r., Program certyfikacji dla trenerów sportowych na poziomie miejsca.
Wczesny program nauczania
Badania opublikowane w "Journal of Athletic Training" wyjaśniają, że wczesny program stopni wyszkolenia lekkoatletycznego skupiał się na określeniu "określonego zasobu wiedzy dla trenerów sportowych", ale kursy były względnie identyczne z innymi kursami z zakresu zdrowia i wychowania fizycznego. W latach siedemdziesiątych program nauczania dla trenerów sportowych zaczął się rozwijać, eliminując konieczność certyfikacji na poziomie szkoły średniej. W 1981 r. Sayers Miller, przewodniczący Komitetu ds. Edukacji Zawodowej, zaproponował specjalną opcję szkolenia sportowców w szkołach wyższych. W 1982 r. Zarząd NATA zaczął wdrażać standardy i wytyczne, z których mogłyby korzystać szkoły, aby oferować główne programy treningu sportowego. Obecnie trening sportowy jest oferowany na poziomie magisterskim i doktoranckim.
Certyfikacja szkolenia sportowego
Kwalifikacje dla profesjonalnego trenera sportowego obejmują ukończenie studiów z tytułem licencjata w akredytowanym programie treningowym; CPR i certyfikacja pierwszej pomocy; zatwierdzona aplikacja przez trenera z certyfikatem NATA; i pomyślne zakończenie egzaminu NBOC.
Zatrudnienie
Według danych Bureau of Labor and Statistics trenerzy sportowi mieli w roku 2008 16 300 miejsc pracy. Większość tych zawodów dotyczy wydarzeń sportowych, ale 39 procent pracowało w szkołach i uniwersytetach, a kolejne 38 procent pracowało na stanowiskach opieki zdrowotnej, w tym szpitale i przychodnie lekarskie. Około 13 procent trenerów pracowało w obiektach rekreacyjnych, a 5 procent pracowało w sporcie.
