Nie jest tajemnicą, że istnieje olbrzymia presja na sportowców - a zwłaszcza na olimpijczyków - aby byli szczupli, z wieloma ostatecznie rozwijającymi się zaburzeniami odżywiania. Podczas gdy kobiety są bardziej narażone na zaburzenie odżywiania, mężczyźni zdecydowanie nie są na to odporni.
W profilu New York Times łyżwiarka figurowa olimpijska Adam Rippon brutalnie szczerze opowiada o swoich problemach z obrazem ciała, ujawniając, że nie jest obcy głodowi. I nie jest jedyny. Gazeta przemówiła do kilkunastu innych zawodników, a wszyscy potwierdzili, że w zawodowej jeździe na łyżwach zarówno kobiety, jak i mężczyźni zostali dotknięci bulimią.
W 2016 r. Rippon o wadze 5 stóp 7 (a obecnie 150 funtów) ważył zaledwie 140 funtów, głównie dzięki absurdalnie surowej diecie, w której spożywał "trzy kromki chleba pełnoziarnistego zwieńczone skąpymi kęsami z rozłożonego ciasta" "Nie wierzę, że to nie jest masło". I po prostu, aby być całkowicie jasnym: nie to jadł za posiłek - to jest to, co spożywał dziennie. Aby utrzymać głód na dystans, uzupełniał każdy z jego "posiłków" trzema filiżankami kawy, z których każda zawierała sześć paczek Splenda.
Co sprawiło, że wysokoefektywny sportowiec, taki jak Rippon, po prostu zagłodził się? Według 28-latka chciał wyglądać jak nastoletni łyżwiarze Nathan Chen i Vincent Zhou. "Rozejrzałem się i zobaczyłem moich konkurentów. Wszyscy robią te quady, a jednocześnie są ode mnie o głowę niżsi. Są o 10 lat młodsi ode mnie i mają rozmiar jednej z moich nóg - powiedział Rippon.
Jego matka, Kelly, wspomina czas, kiedy pierwszy trener Adama poinformował ją, że jej 10-letni syn nigdy nie będzie w stanie wykonać zaawansowanych skoków z powodu jego "ciężkiego dna". Ona sama przeżyła zaburzenie odżywiania się, próbowała go wychować na temat znaczenia zdrowego odżywiania i ćwiczeń fizycznych. W pewnym momencie zwiększył nawet masę treningu siłowego.
Ale kiedy przeniósł się do Południowej Kalifornii jesienią 2012 roku, ówczesny trener Rippona, Rafael Arutyunyan, wprowadził go w surowy schemat kardiologiczny i wspomnianą wcześniej dietę z chleba i margaryny, aby ogolić mięśnie. A to doprowadziło do upojenia.
"Zrobiłbym kilka dni, gdybym miał trzy kawałki chleba, a potem skończyłem cały bochenek chleba i miałem 3000 kalorii", wyjaśnił, mówiąc swojemu trenerowi: "Rafael, właśnie to jem". I powiedział: "Wiem. To naprawdę trudne.'"
Po złamaniu lewej stopy w 2017 r. (Której przypisuje, że nie otrzymuje wystarczającej ilości składników odżywczych), Rippon postanowił zająć się swoim związkiem z jedzeniem. Rozpoczął współpracę z dietetykiem sportowym Susie Parker-Simmons, który nauczył go postrzegać jedzenie jako paliwo, a nie przeciwnika. Teraz, bardziej uważni, jeśli chodzi o jedzenie, sportowiec nie odczuwa już "poczucia winy" za jedzenie.
W 2017 r. Mistrzyni USA w łyżwiarstwie figurowym i medalierka olimpijska Gracie Gold zgłosiły się do leczenia zaburzeń odżywiania, co zachęca menedżerów branży do podjęcia działań. "Jesteśmy bardzo wrażliwi na to, co się dzieje. A kiedy będziemy postępować naprzód, wyciągniemy z tego doświadczenia, i mam nadzieję, że będziemy wspierać wszystkich naszych sportowców, którzy posuwają się naprzód "- wyjaśnia David Raith, dyrektor wykonawczy w USA w łyżwiarstwie figurowym.
Ważne jest, że wszyscy mężczyźni - nie tylko sportowcy - są podatni na zaburzenia odżywiania. Według jednego z badań 10 milionów mężczyzn (w porównaniu do 20 milionów kobiet) w Stanach Zjednoczonych cierpi na klinicznie istotne zaburzenia jedzenia w pewnym okresie ich życia.
Doceniamy Adama za dzielną prezentację jego historii. Używając swojej platformy, aby otworzyć się na swoim doświadczeniu, zapewnia on bardzo potrzebną edukację dla świata na temat nieco tabu.
Co myślisz?
Czy jesteś zaskoczony, że sportowcy walczą z nieuporządkowanym jedzeniem? Czy znasz ludzi, którzy mają zaburzenia jedzenia? Co powinien zrobić przemysł, aby rozwiązać problemy z obrazem ciała w łyżwiarstwie figurowym? Daj nam znać swoje przemyślenia w sekcji komentarzy!
