Niski poziom cukru we krwi
Poziom cukru we krwi uważa się za prawidłowy, jeśli mieści się w przedziale od 70 do 140 mg / dl. Jeśli jednak poziom glukozy w surowicy spadnie poniżej 70 mg / dl, może wystąpić hipoglikemia lub niski poziom cukru we krwi. Niedosyt jedzenia jest częstą przyczyną niskiego stężenia cukru we krwi. Osoba może odczuwać takie objawy, jak głód, szybkie bicie serca, drżenie, pocenie się i drżenie, gdy poziom cukru we krwi spada zbyt nisko. W zależności od tego, czy niski poziom cukru we krwi jest łagodny, czy umiarkowany, mogą również wystąpić bóle głowy, splątanie i napady padaczkowe. Poważny niski poziom cukru we krwi może prowadzić do drgawek, utraty przytomności, śpiączki, uszkodzenia mózgu, a nawet śmierci. W przypadku krótkotrwałego postu poziom glukozy we krwi powinien rosnąć po zjedzeniu posiłku. Badanie opublikowane w wydaniu "Clinical Nutrition" z 2005 r. Wykazało, że post nie jest zdrowym sposobem odżywiania się Naukowcy odkryli, że osoby z cukrzycą i osoby z nadwagą bez cukrzycy miały problem z insuliną i cukrem we krwi po 60 godzinach postu.
Glukoza
Układ trawienny jest odpowiedzialny za dzielenie jedzenia na glukozę, która jest głównym źródłem energii organizmu. Glukoza następnie przemieszcza się w krwioobiegu do komórek w całym ciele. Powoduje to wzrost poziomu cukru we krwi. Trzustka uwalnia insulinę, aby wspomóc komórki w absorpcji glukozy na energię. W przypadku osób z cukrzycą typu 2, które są oporne na insulinę, komórki nie reagują na insulinę w sposób, w jaki powinny. Nadmiar glukozy gromadzi się we krwi, powodując wysoki poziom cukru we krwi. Ale gdy człowiek nie je, organizmowi brakuje paliwa, a poziom cukru we krwi spada. Aby utrzymać stabilny poziom glukozy we krwi, musisz jeść kilka posiłków przez cały dzień.
Glikogen
Kiedy ciało znajduje się w stanie postu, opiera się na zmagazynowanej energii. Ta energia pochodzi z glikogenu, białka i tkanki tłuszczowej. Glikogen przechowywany w mięśniach i wątrobie jest wykorzystywany w razie potrzeby. Glikogen wątrobowy może dostarczać dowolne komórki organizmu, ale glikogen mięśniowy może być wykorzystywany tylko przez komórki w mięśniu, w którym jest przechowywany. Kiedy ciało pości, obniża poziom glikogenu, wykorzystując zgromadzoną energię do napędzania normalnej aktywności mózgu i innych układów ciała. Po prostu spanie w nocy jest stanem na czczo, który zużywa większość glikogenu w wątrobie.
