Zwiększona penetracja lub absorpcja peptydów miedzi wynika ze zwiększonej stabilności jonów miedzi, gdy są związane z dwoma lub więcej połączonymi kompleksami aminokwasów. Jak podano w "The Journal of Applied Research", peptydy miedziane pobierane doustnie poprawiają absorpcję miedzi 4,4 razy w stosunku do siarczanu miedzi. Według Kliniki Mayo, peptydy miedzi w kosmetykach i produktach do pielęgnacji skóry stymulują produkcję kolagenu w skórze, poprawiają gojenie się ran i zwiększają aktywność przeciwutleniającą.
Podrażnienie skóry
Objawy kontaktowe zapalenie skóry obejmują zapalenie lub podrażnienie skóry. Według Mayo Clinic kosmetyki i produkty do pielęgnacji skóry zawierające peptydy miedzi mogą powodować zaczerwienienie, pieczenie lub pojawianie się wysypki. Używanie produktów zgodnie z wytycznymi producenta może ograniczyć podrażnienie skóry.
Zaburzenia przewodu pokarmowego
Miedź przechowywana jest w wątrobie, a ciało usuwa nadmiar miedzi w żółci przez jelita lub nerki. Według MedlinePlus objawy związane z zażywaniem zbyt dużej ilości miedzi obejmują bóle brzucha, nudności, wymioty i biegunkę.
Toksyczność układu nerwowego
Objawy nadmiaru miedzi w organizmie obejmują bóle głowy, uczucie osłabienia i zmęczenia, zawroty głowy i zaburzenia nastroju. Według badań opublikowanych w "Canadian Journal of Chemistry" w 2009 roku, selektywne wiązanie miedzi z innymi metalami z białkiem prionowym w ośrodkowym układzie nerwowym może przyczyniać się do neurotoksyczności. Ich badania wskazują, że zakłócenie wiązania miedzi z peptydem może przyczynić się do chorób neurodegeneracyjnych, w tym choroby Alzheimera, Parkinsona i Huntingtona.
Toksyczność miedzi
Normalnie wątroba i nerki usuwają nadmiar miedzi z organizmu. Według MedlinePlus toksyczność miedzi może wynikać, gdy niemożność usunięcia nadmiaru miedzi z organizmu powoduje gromadzenie się miedzi w narządach, co prowadzi do niewydolności wątroby i uszkodzenia neurologicznego. Podatne osobniki to pacjenci z chorobą Wilsona, niedrożnością żółci lub indyjską dziecięcą marskością wątroby. Lekarze leczą toksyczność miedzi za pomocą leków, aby związać miedź i usunąć ją z ciała.
